Na kościach ich zbudujesz…
Piotr Szwiec

wernisaż
03.12.2019 r., godz. 18:00

WYSTAWA
03–29.12.2019 r.

Galeria Duża Scena UAP
ul. Wodna 24

plakat na kościach ich zbudujesz…
plakat na kościach ich zbudujesz…

Na kościach ich zbudujesz…
„To co postrzegamy jako bezpośrednie, jest już zapośredniczone przez historię, a to, co z pewnej perspektywy jawi się jako powierzchowne, kiedyś było głębią”.

Dimitri Dawydow


Celem historii jest faktograficzne rozpatrywanie minionych zjawisk i ustalanie biegu wydarzeń. Uznanie czegoś za uniwersalną prawdę powiązane jest z utrwalonym sposobem myślenia, który kształtuje wielowątkowy, relacyjny stosunek do świata. Tymczasem proces wartościowania zazwyczaj opiera się na wierze, że sens tkwi w samych zdarzeniach, a nie w ich powiązaniach. Nie ma nic jednak bardziej złudnego. Aprobata historii związana jest de facto z wartościowaniem przeszłości w aspekcie współczesnych autorytetów kulturowych wyznaczających ważność, dlatego podejmuje się decyzje, co należy odrzucić, a co zachować. Upamiętnianie przeszłości łączy się z chęcią zachowania prawdy, zatem polega na wyborze tego, co chcemy zachować w pamięci. Pontus Hultén – dyrektor Moderna Museet w Sztokholmie w latach 60. XX wieku – pozwala sobie na stwierdzenie, że Marcel Duchamp nie byłby Duchampem, gdyby nie ponowna analiza jego twórczości w drugiej połowie lat 50. Dopiero po drugiej wojnie światowej zmiany kulturowe w sztuce pozwoliły zrozumieć istotę jego dzieł i nadały im uniwersalny, komunikacyjny charakter. Przedstawianie przeszłości, jej utrwalanie/dokumentowanie związane jest z filtrowaniem prawdziwych lub fałszywych hipotez. Instytucje sztuki i pamięci, również szkoły podtrzymują faktyczny status zdarzeń nadając im cechy ponadczasowości, natomiast aktualne kulturowe konteksty kształtują ich uniwersalny kod, który jest rozpoznawany. Dlatego może wydawać się że są one autogenicznymi przekształceniami – niezależnymi od zewnętrznych czynników.

Wyłaniające się z piasku fragmenty czaszek wykonane z trwałego materiału (odlewy z betonu) w pracy Na kościach ich zbudujesz… Piotra Szwieca to metaforyczne odwołanie do procesu kształtowania i utrwalania historycznych faktów i ich spersonalizowanych znaczeń opartych na narzuconej wiedzy o świecie w kontekście współczesności. Jak twierdzi Rosalyn Deutsche „znaczenie dzieła sztuki nie jest po prostu dane lub odkrywane, ono jest produkowane”. Zatem podążając za kantowskim rozumowaniem; dzieło sztuki nabiera wartości dzięki odniesieniom historycznym, jak również dialogowi z codziennością, która odwołuje się do tradycji. Droga usłana czaszkami krępuje zachowania uczestników przechadzki. Nikt przecież nie chce „deptać” symboli człowieczeństwa i przeszłości. Omijane są uważnie, przy tym koncentracja na nich przywołuje myśl, która jest ponownie aktualizowana. Stan świadomości jaki może towarzyszyć odbiorcom związany jest z nadmiarem, poczuciem winy, niespełnieniem, społecznym nasyceniem. Jest to stan multifrenii, który powiela schematy oraz zagraża racjonalności oczekiwań, sądów i podważa wiarygodność przekonań. Zwielokrotniona podmiotowość wykształca stronniczość i subiektywizm, powodując zachowania jednostki różne od innych. Na pewno bogatsze wówczas, kiedy skonfrontuje się je z odmiennymi poglądami i zweryfikuje dotychczasową wiedzą o świecie.

Słowo wstępne: Maciej Kurak

zdjęcie z wystawy na kościach ich zbudujesz… zdjęcie z wystawy na kościach ich zbudujesz… zdjęcie z wystawy na kościach ich zbudujesz… zdjęcie z wystawy na kościach ich zbudujesz… zdjęcie z wystawy na kościach ich zbudujesz… zdjęcie z wystawy na kościach ich zbudujesz… zdjęcie z wystawy na kościach ich zbudujesz… zdjęcie z wystawy na kościach ich zbudujesz… zdjęcie z wystawy na kościach ich zbudujesz…