Punkty styczne
Martyna Ścibior

Wystawa Martyny Ścibior jest kolejną odsłoną z cyklu Punkty styczne będącego próbą zdefiniowania pojęcia obrazu. Cechą charakterystyczną malarstwa Martyny jest kompulsywne zakreślanie powierzchni płótna. Przywołuje to na myśl rodzaj medytacji, jest efektem mantrycznej powtarzalności. Ślady pozostawione na płaszczyźnie obrazu są zapisem ułamków sekund procesu twórczego. Plamy natomiast to transformacja słów i myśli, obserwacji bliższych i dalszych planów otaczającej rzeczywistości. Ścibior operuje językiem geometrii, linia jest nośnikiem informacji, za jej pomocą formułuje komunikaty, a pociągnięcia pędzla zdają się wibrować, pulsują, są rozedrgane. Nieregularne kształty rozrastają się anektując przestrzeń płótna. Tworzą obrazy umiejscowione między rzeczywistością a wyobrażeniem. Charakterystyczna dla postawy artystki jest procesualność, miarowa skupiona praca. Odsyła nas ona do tradycji wyszywania, haftowania i innych działań wspólnotowych.

Obcując z pracami Martyny Ścibior można zauważyć analogie do sztuki naiwistów, którzy tworząc poza przyjętymi normami wyrażali potrzebę własnej ekspresji. Twórczość stanowi nieustanne poszukanie właściwej formy wizualnej dla wyznawanych idei.

Martyna Ścibior (ur. 1985)
Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Wydział Sztuki Mediów. Dyplom w 2012 roku w Pracowni Przestrzeni Malarskiej prof. Leona Tarasewicza i dr. Pawła Susida oraz aneks w Pracowni Działań Przestrzennych prof. Mirosława Bałki.

PUNKTY STYCZNE
Punkty styczne wynikają z refleksji nad pojęciem „obrazu”. To projekt wystaw dedykowanych przestrzeni galerii R20. Jednak Punkty styczne to, oprócz ekspozycji, możliwość bezpośredniego kontaktu z twórcami. Projekt zakłada konsultacje, warsztaty i spotkania wokół twórczości młodych artystów reprezentujących rozmaite postawy wobec szeroko rozumianego „obrazu”.

Potrzeba rozmowy, wymiany doświadczenia i dyskusji to główne motywacje projektu. Teoretyczny namysł nad dziełem, rozmaitymi strategiami artystycznymi oraz wymiana myśli są – naszym zdaniem – ważne w kontekście galerii R20 i wielkiego potencjału miejsca, budującego swój program i tożsamość.

Nie przywiązujmy się do wąskich dyscyplin, stylów czy zagadnień. Poszukujmy, podważajmy status obrazu, grając z jego znaczeniami. Zaproszeni artyści operują często odmiennym językiem wypowiedzi i – co wydaje się wyjątkowo ważne – różnymi poglądami.

Zamknij okno