Natalia Szkraba
Po prostu litery
wystawa
30.09–10.10.2021 r.
Galeria Design UAP
ul. Wolnica 9, bud. E UAP
Wystawa jest częścią projektu stypendialnego przygotowanego w ramach Programu Stypendialnego Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu „Gaude Polonia”
opieka merytoryczna
prof. dr Janusz Bałdyga
Zdjęcia
Paweł Turłaj
Aktorka
Katierina Szimanowicz
Czym jest dla nas życie? Kim jesteśmy? A dlaczego tu jesteśmy? W naszym codziennym zgiełku rzadko zastanawiamy się nad tymi pytaniami. Jesteśmy zanurzeni w chwili. Pogrążamy się w codziennych problemach, problemach przetrwania, problemach społecznych, ekonomicznych, politycznych. Ale moim zdaniem jest coś więcej, coś, czego człowiek może nie być w stanie pojąć.
Otaczają nas ludzie. Codziennie komunikujemy się z kimś. Sami jesteśmy w ciągłej komunikacji z sobą, myśli pojawiają się i znikają. Obserwujemy, co się dzieje, uczestniczymy w tym, co się dzieje. Jednym z głównych obiektów naszej rzeczywistości jest człowiek. Czasami trudno jest nam wyczuć lub zrozumieć innych ludzi, ich myśli lub działania. Jedną z form komunikacji jest język. To z kolei można przekształcić w litery, słowa, zdania. Ale zanim to się stanie, przychodzi do nas myśl.
W moim projekcie chciałam pokazać związek między myślami jednych ludzi a percepcją innych ludzi (widzów). Myśl jako pamięć, myśl jako percepcja, myśl o lękach, myśl jako decyzja, myśl jako działanie. Człowiek jest jak naczynie wypełnione myślami. I czasami innym ludziom trudno jest zrozumieć, zobaczyć, znaleźć te nasze myśli. Kiedy jedna osoba dzieli się swoimi myślami z drugą osobą, ta myśl nabiera już nieco innego znaczenia.Nasza komunikacja jest czasami trudna z tego powodu, ponieważ osoba często jest subiektywna i nie zawsze może patrzeć na to, co dzieje się, z zewnątrz.
PO PROSTU LITERY. Ten projekt dostarcza odpowiedzi na sześć pytań. To tylko litery, tylko słowa, tylko zdania. Ale przebyli długą drogę, aby być tutaj, w tym miejscu i w tej przestrzeni. Mam nadzieję, że te odpowiedzi pomogą przekazać wizerunki osób, które uczestniczyły w projekcie, pomogą w kontakcie z ich myślami. I pozwolą stworzyć pewien ogólny obraz współczesnej młodzieży. Chciałabym, żeby te odpowiedzi przemówiły do widza.
Również w projekcie poruszam temat Maski. Maska jako obraz, przez który inni ludzie postrzegają osobę, Maska jako obraz, przez który postrzegany jest ten świat. Maska jest symbolem przemiany, zmiany, a jednocześnie ukrycia, tajemnicy. Maska obdarzona jest zdolnością przekształcania teraźniejszości w pożądaną, pokonywania krawędzi własnej natury. Maski w antycznym teatrze nie tylko śmiały się czy płakały, ale uosabiały dziesiątki różnych typów ludzkich i stanów umysłu. Ciekawe, że starożytni Grecy nie nazywali masek teatralnych „maskami”. Grecy zwykli mówić „prosopon”, co dosłownie oznacza „to, co widzisz przed sobą”. Starożytni Grecy oznaczali tym samym słowem twarz. Oznacza to, że zarówno twarz, jak i maska teatralna były „prosoponem”.
Projekt ma również charakter socjologiczny, wysłałam 168 listów z pytaniami i otrzymałam 14 odpowiedzi, które wzięłam za podstawę mojego projektu. Pytania wysłano do Polaków w wieku od 25 do 40 lat, którzy zajmują się twórczą działalnością. Pytania to: Osoba, która najsilniej wpłynęła na Twoje poglądy? Dlaczego? Czego najbardziej się boisz? Przedmiot, który kojarzysz ze swoją osobą? Dlaczego? Jakie jest Twoje pierwsze wspomnienie w życiu? Zamknij na chwilę oczy, co widzisz? Gdybyś mógł(a) wysłać wiadomość na cały świat, co byś powiedział(a) w 30 sekund? Projekt składa się z kilku arkuszy graficznych i filmów. 154 osoby nie przysłały odpowiedzi na pytania, zostało to przedstawione w formie instalacji.
W arkuszach graficznych i filmach połączyłam dwa języki: polski i białoruski. Język białoruski jest reprezentowany przez alfabet polski. W tej części projektu chciałam pokazać temat Pogranicza. Jaki jest wzajemny wpływ dwóch kultur, dwóch narodów. Pogranicze polsko-białoruskie, wpływy i podobieństwa języków, muzyki, sztuki ludowej. Pogranicze to dla mnie przede wszystkim przekraczanie granic własnej kultury, wkraczanie na styk kultur, ich dialog.
Natalia Szkraba
1988 urodzona w Soligorsku, Białoruś
2008–2011 studia w Państwowym College’u Sztuk Pięknych w Homlu (wydział – Malarstwo)
2011–2017 studia w Białoruskiej Państwowej Akademii Sztuk Pięknych (wydział – Monumentalno-Dekoracyjne Malarstwo)
2021 – stypendystka Programu Stypendialnego Ministra Kultury Gaude Polonia
File about exhibition