Współbrzmienia

Zespół kuratorski
Natalia Czarcińska
Jerzy Muszyński
Dorota Tarnowska–Urbanik

Dotychczasowe doświadczenia z pracą na płaszczyźnie doprowadziły Macieja Przybylskiego do zainteresowania obiektowością obrazu. Decydującym bodźcem, który sprawił, że zdecydował się na eksplorację tego zagadnienia, było spotkanie z twórczością Eduardo Chillidy na wystawie pt. „Brzmienia”. Odwołujący się do niej tytuł wystawy w Galerii Szewska 16 jest istotny nie tylko ze względu na muzyczne doświadczenia Przybylskiego; obie postawy twórcze współdzielą rozumienie formy, w obu przypadkach obserwujemy współbrzmiącą relację pomiędzy rysunkowymi zapisami na płaszczyźnie a formami z niej wychodzącymi czy w końcu od niej oderwanymi.

Wyjście z płaszczyzny obrazu było dla autora istotnym przekroczeniem, a jego początków można doszukiwać się w nacięciu powierzchni tektury, która w ostatnich latach stała się często wybieranym przez niego tworzywem. W wyniku tego działania obraz przestał podporządkowywać się krawędzi formatu, ale zaczął ją podporządkowywać swojej pulsującej strukturze, co otworzyło nowe dla Przybylskiego pole doświadczeń z płaszczyzną jako wartością równoprawnie współkształtującą obraz (obiekt), a nie tylko jego nośnik.

Przybylski porównuje proces twórczy do „przejścia przez labirynt jako proces wyborów”. Punkt wyjścia jest zawsze ten sam, ale wynik jest sumą nawarstwionych decyzji podejmowanych „na planie stanów emocjonalnych”. Labiryntów jest więc nieskończenie wiele, a improwizacyjność tego działania, wpisane w nie ryzyko i wykorzystanie przypadku („jako strategii komponowania”) składają się na eksperymentalny charakter każdego następnego „utworu”.

Zmaganie artysty z materią ujawnia się również w próbach znalezienia odpowiedniego języka opisu swojej twórczości.

Maciej Przybylski wylicza

Płaszczyzna Obrazu
płaszczyzna Rysowana – Odkształcana
płaszczyzna Cięta
płaszczyzna Zarysowana – Zdarta
płaszczyzna Wycięta – Przecięta
płaszczyzna Złamana
płaszczyzna Pęknięta
płaszczyzna Rozwarstwiona
płaszczyzna Zestawiona
płaszczyzna Emocjonalna
płaszczyzna Porozumienia – Nieporozumienia
płaszczyzna Duchowa
płaszczyzna Nietknięta – Dotknięta
płaszczyzna Wybielona – Zabrudzona

Maciej Przybylski
Urodzony w 1972 roku w Poznaniu. W 1994 rozpoczął studia w PWSSP w Poznaniu na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby. W roku 1999 obronił dyplom w zakresie grafiki warsztatowej u prof. Tadeusza Jackowskiego i rysunku u prof. Bogdana Wojtasiaka. W tym samym roku został zatrudniony na stanowisku asystenta w I Pracowni Rysunku u prof. Jacka Strzeleckiego. W 2007 roku uzyskał stopień doktora sztuki. W roku 2008 współtworzył program Podyplomowego Studium Arteterapii na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. W latach 2009–2011 realizował ww. program. W 2013 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, gdzie aktualnie pracuje na stanowisku profesora ndzw. UAP. Od 2018 roku jest kierownikiem X Pracowni Rysunku. Swoje prace prezentuje na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranicą.

Zamknij okno