Dlaczego mi smutno?

Kuratorzy
Gabi Skrzypczak
Filip Til

Wsparcie merytoryczne
Izabela Kowalczyk
Karolina Brzezicka

Oprawa graficzna
Kiju Klejzik

Ostatnia dekada to czas trudny dla wielu z nas. Minął drugi rok pandemii, do której przez rutynę już przywykliśmy. Mamy kryzys uchodźczy na granicy – imigranci przerzucani są z państwa do państwa. A w lutym rozpoczęła się agresja rosyjska na Ukrainę. Eskalacja ludzkich tragedii sięgnęła zenitu. To skala globalna, ale nie możemy zapomnieć też o skali mikro, czyli o nas samych. Każdy w swoim życiu osobistym boryka się z mniejszymi lub większymi problemami, które towarzyszą naszej codzienności. Należą do nich depresja, samotność, nietolerancja czy poczucie bezradności.

Wystawa Dlaczego mi smutno? prezentowana w poznańskiej galerii Duża Scena poszukuje odpowiedzi na to właśnie pytanie. Zbiór prezentowanych prac to opowieści o życiu codziennym i zmartwieniach młodego pokolenia. Bezsilność jednostki wobec absurdalnych sytuacji politycznych, późnego kapitalizmu i innych nonsensów XXI wieku powoduje tłumioną frustrację. Emocje te prowadzą do życia w rutynie, znużenia i bezradności. Na wystawie prezentowane są dzieła Martyny Borowieckiej, Christiny Everts, Krzysztofa Grzybacza, Anny Grzymały, Tomasza Kręcickiego, Małgorzaty Mycek, Anny Piechury, Natalii Poniatowskiej, Katarzyny Wyszkowskiej i Michała Żytniaka.

Prace odnoszą się do przestrzeni domowej i codziennego w niej funkcjonowania. Mówiąc o domu, coraz częściej myślimy o nim w kategorii znużenia. Znamy go na pamięć, wszystko ma swoje ustalone miejsce, ustalony rytm. Sprzęty domowe i zwierzęta towarzyszące tworzą z nami posthumanistyczną wspólnotę — domowy habitat. Wystawa porusza też aspekt przestrzeni do życia, a raczej jej braku. Astronomiczne ceny mieszkań i popularna dziś patodeweloperka to poważny problem młodego usamodzielniającego się pokolenia. Dlaczego mi smutno? to projekt obrazujący rezultat rozmów, obserwacji i doświadczenia życiowego osób twórczych. Pokazując zebrane dzieła, wystawa daje możliwość poznania wypowiedzi artystycznych o smutku, osamotnieniu i izolacji. Zapraszamy do spotkania w galerii, bycia razem i zagłębienia się w opowiadane historie.