IKONY
Uniwersytet Artystyczny Trzeciego Wieku

Uczestnicy wystawy
Anna Bilska, Teresa Binek, Izabela Bober, Armel Coudrain, Janina Coudrain, Andrzej Czarnecki, Jolanta Górka, Małgorzata Grajek, Iwona Grześkowiak, Maria Kaiser, Halina Królikiewicz–Świt, Agnieszka Kryba–Kowalewska, Teresa Ewa Maciejewska Lebeau, Elżbieta Łuczak, Maria Napierała, Katarzyna Oleszyńska, Marek Rachuba, Paweł Rybarczyk, Bogdan Siedlecki, Dorota Stanicka-Apostoł, Małgorzata Tomaszewska, Bożena Walkowiak, Mieczysław Wilczewski, Barbara Wisłocka

Prace zrealizowane pod kierunkiem Katarzyny Piaseckiej.

Kuratorka wystawy Magdalena Kleszyńska

„Ikony, które można oglądać na wystawie są efektem pracy studentów UATW, sekcji ikonopisanie, w roku akademickim 2021/2022. Tematem przewodnim jest przedstawienie czynu modlitwy czyli tzw. Deesis. Jest to cykl ikon, zwykle umieszczony w ikonostasie ponad rzędem ikon świątecznych, a pod rzędem proroków, który obrazuje w centralnym miejscu Chrystusa Tronującego w otoczeniu modlących się: świętych i archaniołów. Cykl prezentowany na wystawie jest naśladowaniem ikon łemkowskich z XVw. powstałych we wsi Waniwka. Oryginały znajdują się w Muzeum Narodowym we Lwowie. Ikony powstały zgodnie z tradycyjną, stosowaną w XV wieku techniką tempery jajecznej. Polega ona na przygotowaniu farb z pigmentów naturalnych (ziemnych, mineralnych oraz roślinnych) z dodatkiem emulsji z wody i jajka jako spoiwa. Cały proces tworzenia, od samego początku podlega tym samym regułom, jakie obowiązywały ikonopisów sześć stuleci temu.

Etap początkowy, czyli gruntowanie przygotowanej przez stolarza deski, jest pewnym symbolem, zapowiedzią pracy wewnętrznej, z jaką zwykle nieodłącznie wiąże się proces pisania ikony.

Kolejny etap to przeniesienie rysunku na białą, zagruntowaną deskę. To lekcja cierpliwości i dokładności, gdyż od biegłości i precyzji rysunku początkowego zależy końcowy efekt. Następnie czas złocenia, czyli moment, kiedy na ikonie pojawia się światło i blask chwały. Potem następuje etap nakładania kolorów i tworzenia wizerunków, które nie są odbiciem tego świata, lecz przedstawiają wymiar duchowy rzeczywistości. Tę niematerialność podkreślają delikatne, przezroczystymi warstwami nakładane kolory, które potęgują efekt świetlistości, tak charakterystyczny dla ikony ukraińskiej. Oprócz ikon Deesis wzorowanych na łemkowskiej Waniwce, na wystawie można obejrzeć inne ikony, które powstały w pracowni Uniwersytetu w ciągu ostatniego roku. Wszystkie powstały przy użyciu tradycyjnej, przejętej z Bizancjum, techniki tworzenia ikon na bazie pigmentów naturalnych i jajecznej emulsji.”

Katarzyna Piasecka