miejsce: Galeria Scena Otwarta, ul. Ratajczaka 20
wystawa: 30.10-5.11.2020
Wystawa prezentuje dyplomową pracę magisterską pt.: „Natura produkcyjna”, powstałą w III pracowni grafiki warsztatowej
u prof. dr hab. Piotra Szurka, jak również prace oscylujące wokół tematyki turystyki, map, idei pamiątek, esencjonalnym
odczuwaniem podróży, jak i kolekcjonowaniu – temu osobistemu jaki i globalnemu.
Rozważania dotyczące samego dyplomu, rozpoczęły się wraz z zeszłoroczną podróżą na Islandię i doświadczeniu dwoistości postaw
w podejściu do natury. Zaobserwowany dualizm, stał się punktem wyjścia do mówienia o naturze jako produkcie, podstawie do
zysku i jej nadmiernego eksploatowania, tracenia, jak i poszukiwania najbardziej optymalnego oddania jej charakteru.
Islandia jako miejsce skrajności, również w kontekście problemu turystyki, stała się początkiem rozważań o bezpośrednim
wpływie mas na tracenie natury.
Z jednej strony Islandczycy żyją z naturą blisko wręcz symbiotycznie. Z drugiej, kwestia eksploatowania natury
w kontekście turystyki, powoduje nieodwracalną degradację środowiska, jak również kontynuowania procesu działalności samego turysty.
Praca przedstawia grafikę, zainspirowaną skałami z czarnej plaży Reynisfjara, które wzbudziły moją ciekawość samą formą.
Wątpliwość stała się moim pierwszym odczuciem zastanej natury. Wątpliwość braku pewności rozgraniczenia ingerencji mechanicznych
oraz procesów jedynie naturalnych.
Obiekty, które zostały przedstawionych jako ustawiony na podłodze rząd jednolitych obiektów geometrycznych, odnoszą
się do ubytków w górnej części pracy, będących odpowiednikiem swoistej taśmy produkcyjnej. To one, oddalają
odbiorcę od grafiki, wzbudzając refleksję dotyczącą początkowej idei – im bardziej ingerujemy w naturę, tym
bardziej się od niej oddalamy. Im więcej eksploatujemy naturę, niszcząc ją, pozbawiając ją jej naturalności,
tym sukcesywnie powodujemy jej zanikanie, nakręcając problemu nieświadomego turysty i związanych z tym konsekwencji.
Projekt zakłada także zaprezentowanie prac będących rozwinięciem kwestii podróży. Doświadczanie miejsca,
jak również tracenie samego poczucia czasu i przestrzeni w wirze podróżowania, otoczenia siebie nową
rzeczywistością, nowym sobą, nowym „innym” odkrywanym w sobie, są aspektami, które rozwijam już od paru
lat, starając się przedstawiać je w formie reprezentacji refleksji powstałych podczas, jak i po podróżach.
Wszystkie elementy pracy zostały również wykonane w jak najbardziej ekonomiczny i ekologiczny sposób.
Maria Barańczyk w 2020 roku obroniła pracę magisterską na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu na Wydziale
Grafiki Komunikacji Wizualnej w III pracowni grafiki u prof. dra hab. Piotra Szurka. Zajmuje się głównie
wklęsłodrukiem, rysunkiem, malarstwem, grafiką projektową, jak również od niedawna instalacją.
Skupia się głównie na problemach dotyczących zjawisk i zależności społecznych, obserwacji kulturowych,
momentach granicznych. Konsekwencją, tego jest opieranie się często o doświadczenia związane z podróżami,
co wiąże się z zainteresowaniem głębią i nieprzewidywalnością natury jako ukrytej ciszy stojącej w kontrze do biegu rutyny.
W 2018 otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w 2020 stypendium Marszałka Województwa
Wielkopolskiego. Uczestniczyła w wystawach krajowych (m. in. 11. Triennale Małych Form Malarskich w Toruniu,
Transgrafia organizowane przez Stowarzyszenie Międzynarodowego Triennale Grafiki), międzynarodowych (m.in.
6. Międzynarodowego Triennale Mini Printu w Tokyo, 7. Guanlan International Print Biennial China 2019,
II Międzynarodowego Biennale Druku w Yerevan 2019). Od paru lat prowadzi cykliczne warsztaty i zajęcia
dla dzieci i młodzieży, współpracuje z instytucjami kultury, jak i festiwalami.
